Ik ben weggegaan bij mijn partner.
De beste beslissing ooit geweest in mijn leven, mijn drijfveer waren mijn kinderen!!!
Dat mijn huwelijk op de klippen is gelopen ook daar ben ik blij mee.
Na een jeugd van altijd maar gepest worden omdat ik dik was, had ik weinig tot geen zelfvertrouwen, altijd maar negatieve aandacht. Mijn eerste vriendje – later mijn partner – was mijn eerste ervaring met positieve aandacht. We hebben 2 kinderen gekregen, een zoon van inmiddels 15 en een dochter van inmiddels 13 jaar, 2 heerlijke pubers. Toen ik thuis bespreekbaar maakte dat ik een GBP wilde, vond hij het wel prima. In 2016 ben ik geopereerd, ik ben totaal 55 kilo afgevallen.
Als ik in de spiegel kijk, kan ik nu met recht zeggen “u mag er zijn”!!!
Dat je lichamelijk verandert, dat wist ik, maar ik ben geestelijk misschien nog wel meer veranderd.
Naar een persoon die zelfvertrouwen heeft gekregen en met beide voeten op de grond staat.
Mijn huwelijk was (achteraf gezien) geen gezond huwelijk, ik ben – weet ik haast wel zeker – toen verliefd geworden op de aandacht i.p.v. op de persoon. Zoveel scenario’s bedacht om van hem te kunnen scheiden, maar er waren steeds factoren waardoor ik het niet kon. Tot februari 2018, het was op, altijd maar ruzie en discussie, een mes op mijn keel figuurlijk als het tegen 17u naderde en hij weer thuiskwam. Blijf nooit bij elkaar voor de kinderen, de grootste fout die u maar kunt maken. Ik stond er voor mijn gevoel altijd alleen voor met de kinderen, of hij was werken of hij lag thuis op de bank te slapen. Van communiceren was al helemaal geen sprake. Hoe fout het ook was, maar het was mijn enige uitvlucht om van hem af te komen en waarop ik zeker wist dat die me niet meer wilde, ik ben vreemdgegaan. Hij is erachter gekomen en dat heeft het allemaal in gang gezet, een scheiding. Nog steeds neemt hij het mij kwalijk en is er geen fatsoenlijke communicatie tussen hem en mij. Dat komt van beide kanten, ik was/ben zo klaar met hem en zo blij dat ik niet meer getrouwd ben met hem.
Nu drie jaar later ben ik gelukkig in een relatie en geniet ik van het leven met hem, de man die mij neemt zoals ik ben – dus ook met al het losse vel en slappe borsten – mij respecteert, van mij houdt en laat zijn wie ik echt ben.
Ik kan weer genieten van eten, het is voor mij geen troost of verveling meer dat koekje bij de koffie of dat chipje ‘s avonds op de bank.
Uiteindelijk heeft de GBP veel verandering gebracht in mijn leven, maar wel op de positieve manier. In het voortraject wordt het vernoemd, dat er zoveel procent huwelijken stranden na een GBP. Mijn gedachte was toen al: “Daar ga ik er 1 van zijn” Mezelf er niet bewust van zijn, dat het ook echt zo zou zijn. Het is goed zo, ik ben wel weer een kilo of 5 aangekomen, maar dat hebben de meesten dat je 10% van je afgevallen gewicht weer aankomt.
Binnenkort de laatste keer screening, bloedprikken en gesprek met de arts en dan laten ze me los. Kom maar op ik ben er klaar voor!
Anoniem.